De bundel is te verdelen in twee delen. Het eerste deel bestaat uit het tweeluik Phoenix' en Kind'. Deze zijn geschreven ter herdenking aan haar overleden zoontje Dicky'. Het onderwerp van de eerste twee gedichten is de visioenen van een vogel met een brandende blauwe kop'. Het gedicht Kind' gaat over de dood van haar kind. De twee delen worden dan gescheiden door een lege bladzijde. .
De eerste gedichten van het tweede deel, Sprookje' en Hij huilt' gaan over familiebanden, het zijn intieme gedichtjes over een allerdaagse gebeurtenis.
In Appelboompjes' vereenzelvigt de ik-figuur zich met de boompjes. April' en Oktober' gaan over de natuur die een harmonie weergeeft. .
In De kleine Zeemeermin' is de ik-figuur Ãn de gelijknamige videofilm, maar ook in alles eromheen .als Play nog speelt'. .
Zomer', Ra', De kaarsen brandden ', Wachten in de ochtend' en Visioen' hebben als gemeenschappelijk onderwerp de liefde maar ook de dagelijkse realiteit en de onmacht om door te dringen tot het diepste leven' van een ander. .
De nu volgende vier gedichten, Cannes' en Daphne' zijn een droom en Diep van mijzelf ' is een realiteit die niet meer doordringt. Tussen de lage kamer ' en Wat moet ik doen ' gaan over het leed en de radeloosheid van tegenstrijdigheden (realiteit, droom, visioen en de menselijke warmte). Nu wordt ik nooit meer radeloos ' gaat over het verlangen naar de dood oude wateren der rust'. Misthoorn in de herfst' gaat over antwoorden die niet te vinden zijn. In alle grijze eeuwen' is er nooit een antwoord gekomen vruchtloos'.
De het laatste gedicht gaat over de zee Avond aan zee' het is een positief gedicht over het geheel, de eenheid en de uiteindelijk rust.
Opbouw bundel.
Eerst is er het eerbetoon aan haar overleden zoontje, vol met intense gevoelens en beeldspraak. Daarna zijn er een aantal gedichtjes over de relaties binnen het gezin, met name moeder en (klein) kind, ze zijn liefdevol en intiem.